London, maí 2019

Sunnudagur út

Fórum til London hálftíu um morguninn, gekk svo sem allt í lagi, en rútan á leiðinni frá Luton lenti í árekstri – bílstjórinn var lítið að hafa fyrir því að láta vita hvað var í gangi og eftir tæplega hálftíma bið gáfumst við upp og tókum leigubíl.

Tókum svo smá rölt í nágrenni hótelsins, en kannski aðeins of langt niður að Thames, lögðum okkur aðeins, til að ná smá svefni.

Fórum svo niður í bæ að hitta Viktor á San Carlo á Regent Street, með stuttu stoppi á All Bar One í Gin og Tónik.

En frábært að hitta Viktor eftir nokkra mánuði, kvöldið leið hratt yfir frábærum mat á stór skemmtilegum stað með topp þjónustu. Og ódýrara en matur á einföldum veitingastað í Reykjavík. Tókum samt forrétti, aðalrétti, eftirrétti, tvær vínflöskur og skot!

Smá pöbbarölt, hittum trommara á Leicester Square, reyndum að finna bar sem mátti reykja inni eða í skjóli, en þeir sem við fundum voru ansi troðnir.

Vorum sem sagt frekar þreytt, langaði svo í eitthvað þegar við vorum komin inn á hótel, en allt lokað. Whisky úr smáflöskum úr fríhöfninni bjargaði því sem bjargað varð.

Mánudagur, heim

Reyndum að sofa út, fengum merkilega góðan skyndi morgunmat, frítt vegna þess að eldhúsið var lokað vegna framkvæmda.

Fórum svo niður í bæ til Viktors, setrum töskurnar í geymslu hjá honum.

Svo smá búðarráp, Desigual, SportsDirect, Marks og Spencer og svo yfir í Covent Garden að finna bar sem sýndi Aston Villa – Derby County. Það hafðist að lokum, hittum ma. harðan Derby aðdáanda.. leikurinn endaði ekki vel.

Viktor fór með félögunum á flakk og við fórum á Pix, spænskan tapas stað sem Maggi hafði mælt með… mjög fínn, ekki kannski sami klassi og Dehesa, en mjög góður matur og alls ekki dýr.

Smá verslunarráp, duttum svo inn á bar í Soho, The Yard, sátum þar lengi í úti/inni garði og reyktum og drukkum.

Þaðan í nudd, til að drepa smá tíma enda orðin lúin, en frekar skrýtið nudd, stúlkurnar hlógu og hlógu að okkur.

Þaðan yfir á Elysse, sem við fórum á með Jóhönnu & Jóni fyrir nokkrum árum, mjög skemmtilegur staður, svona hálfpartinn úti (þeirra útgáfa af reykingasvæðinu á Ölstofunni), fínasti matur, eiginlega frábær T-Bone steik.

Svo prófuðum við ávaxtapípur og bjór. Og eftir matinn komu Viktor og félagar.

Við sátum þarna allt of lengi, en fórum svo til Viktors um hálf tvö.

Tókum svo Uber til Luton en komumst að því að betri stofan opnaði ekki fyrr en fjögur.

Við náðum aðeins að slaka á, en lítið sofa og nánast ekkert í flugvélinni.

Iðunn beint á námskeið en ég fór og lagði mig aðeins.

Anna & Martin í heimsókn

Við Iðunn fórum með Halla & Steinunni til Edinborgar fyrir jólin, að hluta til svona hefðbundin jólahelgarferð, en líka til að sjá Martin Stephenson á hljómleikum… með The Daintees að halda upp á 30 ára afmæli plötunnar Gladsome Homour & Blue. Hljómleikarnir stóðu undir væntingum (sem voru þó nokkuð miklar) og vel það, á lista yfir skemmtilegustu hljómleika sem við höfum farið á… hef svo sem sagt frá þessu áður.

En eftir hljómleikana kom upp sú hugmynd að hann kæmi og spilaði á Íslandi. Við sögðum reyndar að við hefðum kannað þessa hugmynd, en það væru nú sennilega ekki nema 30 manns sem myndu mæta. Hann sagðist strax vera til í að spila fyrir 30 manns og vildi helst fara hringinn í kringum landið.

Við höfðum svo samband eftir jólin og fundum út að sennilega væri best að hann kæmi einn og héldi eina hljómleika og við myndum sjá til hvernig gengi, mögulega væri fullt af leyndum aðdáendum og það mætti hugsa fyrir að fá The Daintees og jafnvel fara víðar en til Reykjavíkur. Dillon varð fyrir valinu og – fyrir smá tilviljun – á sumardaginn fyrsta. Og við ákváðum að Anna konan hans myndi koma með, hún syngur stundum með honum og sér gjarnan um að selja diska.

Þau komu seinni partinn á miðvikudag og við fórum með þeim í kvöldmat eftir að þau höfðu komið sér fyrir á hótelinu. En auðvitað fyrst á Pönksafnið, sem þeim fannst (að sjálfsögðu) frábært fyrirbæri. Fyrir tilviljun var verið að spila Bjór þegar við gengum „í hlað“.

Verulega góð kvöldstund á Essensia en létum gott heita eftir matinn.

Þau voru mjög spennt fyrir að skoða Ísland, okkur þótti kannski ekki nægilegur tími til að fara Gullna hringinn eða eitthvað enn lengra, en Bláa lónið varð fyrir valinu. Áttaði mig á að ég hafði ekki komið þangað í meira en tíu ár, einmitt þegar The Stranglers fóru heim eftir hljómleikana á Nasa.

Eftir Bláa lónið ákváðum við að borða snemma og eitthvað „létt“, Reykjavík Fish varð fyrir valinu og ekki urðu þau fyrir vonbrigðum þar.

Ég hélt reyndar að hann hefði gleymt gítarnum, en í ljós kom að þessi úrvals gítar var samanbrotinn í lítilli handtösku / bakpoka.

En það var einstaklega skemmtileg upplifun að vera með þeim þessa daga, Martin stútfullur af sögum og reynslu og Anna hafði ekki síður frá mörgu að segja. Það var líka augljóst að hann leit ekki á sig sem einhverja stjörnu, heldur „ferðamann“ sem var að koma að kynnast nýjum stað, hitta fólk og upplifa eitthvað nýtt. Þau voru stöðugt að láta vita hversu vel þau kunnu að meta að vera boðið og hvað þeim fannst mikils virði að við skyldum fara með þeim á þessa staði.

PS. já, hljómleikarnir voru frábærir, skemmtilegur söngvari og sögumaður og ekki síðri gítarleikari… við vonuðumst kannski eftir eitthvað betri mætingu, en þeir sem mættu voru að koma að hlusta.. enda í góðum höndum hjá Tiago og hans fólki á Dillon.

 

 

Kaupmannahafnarferð

Við fórum til Kaupmannahafnar fyrstu helgina í mars… föstudagurinn byrjaði reyndar hér heima, sækja Bjór! og detta í viðtal á Harmageddon.

Föstudagurinn

Flugið var á þægilegum tíma, upp úr hádegi og við fengum fínan mat í Saga Lounge fyrir flug.

Bryndís og Michael tóku á móti okkur á flugvellinum og fóru með okkur heim í bjór (Grimbergen og Bjór! sem við höfðum dröslað með okkur) og þrjár Whisky tegundir. Þau gáfu mér þessar fínu gjafir, danskt gin og meðfylgjandi tónik og bókina Homo Deus eftir Yuval Noah Harari (A Brief History of Tomorrow).

Hlaðin gjöfum og farangri tókum við leigubíl upp á hótel, CitizenM, sem við ætluðum aldrei að finna… fórum tvisvar fram hjá anddyrinu, Iðunn myndaði meira að segja, „Dagmar house“ fyrir Dagmar, en það var ekkert augljóst að þetta væri inngangur á hótel, enda þurfti að fara upp á sjöunda hæð til að finna móttöku.

Við fórum svo tvö á ítalska veitingastaðinn Trattoria SUD. Létum forrétt og pasta / gnocchi nægja, Iðunn fékk þennan frábæra krækling, hefur ekki fengið svona góðan krækling síðan hún smakkði fyrst fyrir ansi mörgum árum. Pastað fínt en gnocchi svona og svona. Eitthvað klæjaði okkur (amk. mig) í að spila póker þannig að við fórum á Radisson Casino, gekk alveg þokkalega, keyptum okkur inn fyrir 1.500 danskar krónur og fórum út með ríflega 4.100.

Hótel barinn er opinn alla nóttina, og býður upp á nokkuð skemmtilegan Mikkeller bjór.. spjölluðum nokkuð lengi við unga pólska stúlku og fórum frekar seint að sofa.

Laugardagurinn

Morgunmaturinn var tekinn á kaffistað á móti hótelinu, croissant með skink og osti var svo sem allt í lagi en kaffið nánast ódrekkandi. Þannig að það var bara að fara á næsta kaffihús, fengum mun betra kaffi á Espresso House.

Svo var komið að Tottenham-Arsenal, fórum á Old Irish Pub og Bryndís & Michael komu fljótlega. Óneitanlega smá dramatík í leiknum og við hefðum verið sáttari með Arsenal sigur, nokkur mistök dómara, sem hölluðu nú í lykilatriðum á Arsenal… en jafntefli kannski ekki ósanngjarnt.

Svo var eitthvert Micro Brewery við hliðina, Vestebro Bryghus (held ég), amk. fengum við fínasta bjór.

Þaðan fórum við upp á hótel á barinn, gin og tónik og kannski bjór.

Við áttum svo borð á indverska Guru í næstu hliðargötu við hótelið.

Frábær matur og alltaf gaman að fara með þeim út að borða, Iðunni fannst svo gaman að hún hellti helling af rauðvíni yfir mig og Michael!

Þetta nægði auðvitað ekki þannig að við fórum á Taphouse að hitta Mörtu. Þar hittum við líka Ingimar (sem ég hafði kynnst við Fáfnisvinnu í gamla daga) og Maríu, vinkonu Mörtu. Og svo kom Sóley Mist þegar leið á kvöldið (ja, kannski frekar nóttina). Og jú, það var eitthvað af fólki þar fyrir utan, en ég er búinn að gleyma hverjir þar voru á ferð.

Það nægði svo sem ekki, þannig að við fengum okkur einn bjór í viðbót á hótelbarnum. Kannski ekkert rosalega góð hugmynd. Ja, jú, okkur langaði.

Sunnudagur

Vöknuðum seint og vorum eiginlega frekar lúinn.. svona svolítið aum og þreytt án þess að vera beinlínis í þynnku.

Kaffi og Croissant á Espresso House. Smá barnafataverslunarferð. Kaffi á Café Norden. Svo hringdi Barði og var mættur upp á hótel.

Hann hafði hjólað, hlaðinn gjöfum, kort og með málverk-plús handa mér og einhvers konar blóm fyrir Iðunni, kann ekki almennilega að lýsa.

Við fikruðum okkur á bar í miðbænum, Palæ bar, og byrjuðum á Carlsberg 1883 – og svo prófuðum við auðvitað nokkra til viðbótar. Tina hitti á okkur þarna en svo fórum við yfir á Almanak veitingastaðinn, reyndar með viðkomu á nýrri brú í bænum.

Við buðum Barða og Tinu í matinn tilefni af tilvonandi sextugsafmæli Barða, ostrur og freyðivín í forrétt, þau fengu sér þorsk í aðalrétt, við Iðunn pasta og aðalrétt.

En… við vorum sem sagt frekar lúin og skröltum heim á hótel um tíu leytið og steinsofnuðum.

Og ómetanlegt að hitta Barða og Tinu.

Mánudagur

Við vorum sem sagt lúin og sváfum í 12 tíma, tékkuðum út, morgunmatur á Espresso House, settum verkið hans Barða í póst og yfir á Hvids Vinstue að hitta Disu og Ivan.

Skemmtilegt að ná loksins að hitta á þau og sérstaklega gaman hvað Iðunni og Ivan kom vel saman, ég átti aftur nokkuð erfitt með að skilja hann. Við fórum reyndar líka á Skindbuksen, sem er eiginlega í sama húsi.

Við höfðum hugsað okkur að kíkja aðeins í búðirn en vorum allt í einu svöng og gripum pasta á Mama Rosa á Strikinu, allt í lagi, en ekki meira en það.

Það var farið að styttast í flug, þannig að við fórum upp á hótel, meira kaffi á Espresso House, svo út á flugvöll. Lítill bjór og svo út á flugvöll. Við höfðum átt von á ná að hitta á Unnstein, sem var á leiðinni út, en fundum hvergi og það kom seinna í ljós að hann hafði frestað ferðinni um viku. En, þetta gekk vel, og ekki verra að sjá Bjór! í fríhöfninni á 0 krónur kippuna (reyndar 1.900 þegar á reyndi). En við vorum komin heim fyrir miðnætti og náðum einum bjór með Alexöndru.

Hátíðarrútínur

Einhvern veginn finnst mér sífellt algengara að vinir og kunningjar „flýi land“ yfir jól og áramót. Mér hefur fundist áhugavert að fara í betra veður yfir háveturinn, til dæmis í janúar eða febrúar – en ég tími engan veginn að missa af jólum og áramótum – og er ég þó ekkert „jólabarn“ eins og gjarnan er talað um – ég gef ekkert mikið fyrir skreytingar, jólalögin heilla mig ekki.

Ég hef aldrei upplifað þetta sem „jólastress“, jú, stundum var mikið að gera, sérstaklega þegar börnin voru lítil og í vinnunni jafnvel gangsetningar á kerfum á sama tíma – og jafnvel Iðunn í skóla. Kannski er minnið bara svona dapurt, en ég man sem sagt ekki eftir þessu sem miklu stressi, amk. ekkert sérstaklega leiðinlegur eða erfiður tími, þó verkefnin hafi verið mörg, tíminn lítill og mis erfitt að ráða við útgjöldin.

Hátíðarrútínurnar hafa nokkuð slípast til og breyst með tímanum.

Fyrsta mál á dagskrá er jólamatur Sambindisins, gamalla skólafélaga minna úr Kópavoginum.

Svo hádegisjólamorgunmatur á einhverjum veitingastaðnum á sunnudegi með „mínum“ hluta fjölskyldunnar. Stundum er farið upp í kirkjugarð á eftir.

Þá hefur hópur vina, aðallega gamlir vinir Iðunnar og svo Halli og Steinunn, hist í jólakvöldmat, ‘julefrokost’ en gjarnan eldað rétti frá ólíkum heimshornum – núna þurfti að færa þetta yfir í janúar vegna þéttrar dagskrár.

Síðan er lítið þar til kemur að Þorláksmessu, þá er skötu- / saltfiskveisla á Sægreifanum með Helga & Þóru og fjölskyldu og vinum. Gjarnan farið á bar á eftir í Martini Espresso og svo förum við Iðunn til Öggu systur minnar í smá jólasnafs og gjafaskipti.

Aðfangadagur snýst um að fá jólagraut, elda kalkún og njóta matar og þess að vera með fjölskyldunni… jólagjafir opnaðar í rólegheitunum og kannski spil á eftir.

Á jóladag skiptumst við bræðurnir á að bjóða „mínum“ hluta fjölskyldunnar heim, þar er hangikjöt í aðalhlutverki og svo ‘actionary’ með stórfjölskyldunni, jafnvel einhver spil þegar líður á kvöldið.

Annar í jólum er svo frátekin fyrir boð hjá Iðunnarhluta fjölskyldunnar, á sínum tíma í Austurbrún en núna í Mánatúni – Helgi & Þóra sjá orðið um eldamennsku.

Milli jóla og nýárs eru svo árleg mót. Fyrst er skákmót, Jólamót Jonna, þar sem fjölskyldan og nokkrir gamlir skákvinir mæta í hraðskákmót. Jonni vinnur oftast, en ekki alltaf. Daginn fyrir gamlársdag er svo yfirleitt komið að bridge, Áramót Iðunnar, þar sem spilað er á 3-4 borðum í rólegheitunum og nartað í veitingar.

Á gamlársdag fór fjölskyldan til Magnúsar & Sylvíu í Austurbrún á meðan þau voru þar, síðan fórum við til Sylvíu í Mánatúnið en núna síðast var ákveðið að vera hér hjá okkur í Kaldaselinu, enda kunnum við lítið sem ekkert á eldhúsið í Mánatúninu. Síðustu árin hafa Ása og Sæmi verið með okkur og kvöldin hafa verið einstaklega skemmtilegt fram eftir nóttu.

Nýársdagur er svo rólegur, tökum því rólega fram eftir degi og fáum okkur svínabóg þegar líður á kvöldið. Hér áður fyrr fórum við gjarnan í bíó en það hefur eitthvað vikið fyrir því að hanga heima.

Og fyrstu verkefni nýs árs er gjarnan uppskeruhátíð fótboltahópsins Postula fyrsta laugardaginn á nýju ári og kvöldið fyrir er oftar en ekki spilaður póker.

Þannig að, nei, mér finnst ekki koma til greina að sleppa þessu, en frí í sólinni yfir háveturinn hljómar alltaf meira og meira freistandi.

Jóla- og áramótakveðjur

Edinborg, desember 2018

Við heimsóttum Edinborg í þriðja skiptið á rétt um tólf mánuðum. Borgin er vissulega skemmtileg en í þetta skipti var tilefnið að kíkja á hljómleika Martin Stephenson & The Daintees, sem voru á hljómleikaferðalagi að fagna 30 ára afmæli plötunnar Gladsome, Humour and Blue.. sem við höfum nú hlustað mikið á.

Fyrir nokkrum árum vorum við á leiðinni á Einifell og eitt lag af plötunni datt inn, Iðunn sagði eitthvað á þá leið að þetta væri nú frábært lag og hann hefði verið frábær tónlistarmaður, synd að við hefðum ekki náð að sjá hann áður en hann dó. Ég vildi nú meina að hann væri ekkert mikið dáinn og það var ákveðið að ef ég hefði rétt fyrir mér þá myndum við fara á hljómleika, eða fá hann hingað heim.

Ég hafði samband og hann var til í að koma og fór nú ekki fram á mikið. En við komumst fljótt að því að það voru ekkert sérstaklega margir sem þekktu hann og sennilega væri ódýrara að fara að sjá hann úti. Hann var bara ekkert að spila.

En svo heyrðum við af hljómleikaferðinni, ákváðum að reyna að drösla með þeim vinum sem við vitum að hafa hlustað á hann.

Það vantaði ekki áhugann en svo datt einn út af öðrum og á endanum vorum við fjögur, við Iðunn, Halli Reynis og Steinunn.

Og svo var ekki verra að þetta var í Edinborg, okkur hafði nú ekki beinlínis leiðst í fyrra og okkur hafði heldur ekki leiðst í apríl.

Ferð út

Halli og Steinunn sóttu okkur hálf fimm í flugið og svo sem ekki í frásögur færandi, morgunmatur í Leifsstöð, stutt flug til Glasgow, leigubíll inn á hótel, Inn Place. Hádegissnarl á Filling Station og smá bæjarrölt.

Hljómleikar

Við fengum okkur að borða á Voodoo Rooms þar sem hljómleikarnir voru. Við vorum misheppin með matinn en svo sem ekki aðalatriðið, óneitanlega ákveðin þægindi að borða á sama stað.

Staðurinn var reyndar ekki stór, sennilega eitthvað minni en Gaukurinn.

Emma Flowers byrjaði hljómleikana og kom skemmtilega á óvart. Við keyptum einhverja diska og spjölluðum við Anna Lavigne, sem reyndist nú syngja með Martin í einu laginu og vera kærastan hans, ef við skildum rétt.

En það var orðið vel stappað þegar Martin Stephenson & The Daintees byrjuðu að spila.
Fyrir utan plötuna spiluðu þau Boat To Bolivia (með Summer Holiday innslagi), Running Water, Ghost… (eitthvað) og lag sem Anna hafði samið texta við og söng með.

En í stuttu máli, mikið svakalega kom hann skemmtilega á óvart og toppaði allar væntingar þó miklar væru. Einhvern veginn áttum við von á frekar sorgmæddum, angurværum, hljóðlátum söngvara sem renndi yfir lögin í rólegheitunum.
En það var öðru nær, það kjaftaði á honum hver tuska, brandarar og sögur og hafði greinilega rosalega gaman af að spila.

Við gripum hann svo aðeins eftir hljómleikana, sagði honum hvað hefði komið til að við mættum, hvað honum fannst skelfileg tilhugsun, allir mættir og sviðið tómt. Alveg til í að koma til Íslands og spila fyrir 20 manns.

Hittum svo aðeins á þau fyrir utan, smá spjall, einhverra hluta mikið til um Sham 69 og Jimmy Pursey.

En ógleymanlegt kvöld..

Edinborgarflugvöllur

Einhverra hluta vegna fórum við að spjalla við fólkið á næsta borði, einn hellti smá bjór yfir mig og vildi endilega gefa mér annan, sem mér fannst óþarfi.. en við fórum að spjalla og kom í ljós að sá var flugvallarstjórinn í Edinborg. Hann gaf okkur nokkra „fasttrack“ miða í öryggisleit og var svo kominn á fullt að skipuleggja hljómleika með okkur og Halla Reynis á flugvellinum á Edinborgar hátíðinni næsta sumar.

Verslunarráp

Föstudagurinn byrjaði á morgunmat á hótelinu, sem var svo sem allt í lagi, en kannski ekkert sérstaklega fjögurrastjörnuhótellegt að hafa bara einn starfsmann í móttöku og við að þjóna morgunmat. Dagurinn hjá okkur fór svona að mestu í búðaráp bæði í nýja og gamla bænum og gekk nú eiginlega nokkuð vel að klára verkefni ferðarinnar, þeas. að kaupa jólagjafir fyrir sem flesta. En við gripum líka kaffi og bjóra, Bow Bar, Castle Arms, Malt Shovel og hádegismat á ítalska Ecco Vino.

Tælenskur kvöldmatur

Við áttum borð á tælenska Passorn veitingastaðnum, frábært matur, sennilega einn besti tælenski staðurinn sem við höfum mætt á. Svo á bar með lifandi tónlist nálægt hótelinu, þó trúbadúrinn þar væri nú langt frá sama klassa og einn ferðafélaginn. Gripum svo bjór fyrir svefninn.

Laugardagur

Við gripum morgunmatinn á litlum stað við hliðina á hótelinu og svo tóku verkefni dagsins við, þeas. að klára jólagjafir og drekka kaffi og drösla dóti upp á hótel og drekka bjór og reyna að finna fótboltabar og fá okkur mat á nepölskum / indverskum stað. Fínn matur en svona alveg á mörkunum að vera of sterkur, amk. fyrir minn smekk.

Við fundum engan bar með seinni-parts-leikjunum en náðum síðasta hálftímanum af Chelsea – Manchester City.

Rhubarb, Prestonfield

Um kvöldið var röðin svo komin að Rhubarb í Prestonfield, frábær matur í einstöku umhverfi. Halli fékk sér steik og við hinum fengum okkur önd. Steinunn fræddi okkur um sögu staðarins, einstakur veitingastaður, einhvers konar gamaldags herrasetur úti í sveit inni í borginni.

Sunnudagur, jólamarkaður

Það er ekki hægt að mæta til Edinborgar þegar jólamarkaðurinn er í gangi án þess að kíkja inn, þrátt fyrir ótrúlegan mannfjöldann, vorum samt ekki lengi, en smá rölt og amk. eitt glas af jólaglögg.

Heimferð

Við fréttum af hálftíma seinkun á fluginu, sem breyttist í tveggja tíma seinkun. En við vorum mætt tímanlega, „fasttrack“ miðarnir frá Gordon komu sér vel eftir að EasyJet þurfti hálftíma í að sannfæra sig um að við hefðum ekki verið að reyna að senda töskuna hennar Iðunnar tvisvar í gegn.

En við dóluðum okkur á flugvellinum, flugvallarmatur, smá ráp, kaffi, bjór… og komumst heim fyrir miðnætti.

IBC 2018

Kíkti á IBC í Amsterdam enn eitt árið, ekki mörg verkefni, en eitt og annað kom upp og vonandi var ferðin „réttlætanleg“.

Ég nýtti mér Saga Lounge aðganginn í morgunmat, en var ekki lengi, enda Gummi á flugvellinum. Flugvélin þurfti að bíða í tvo tíma, fyrst var tilkynning um bilun í hreyfli, skipt um tölvubúnað og allt í lagi. Vélin fór þannig tæpum tveimur tímum seinna í loftið en til stóð, en lenti rúmlega klukkutíma seinna, eða 14:15, var samt kominn á In De Wildeman 15:00.

Ég var rétt að panta fyrsta bjórinn þegar Guðjón Hrafn hringdi og sagði mér fréttirnar af ISAL, þeas. að hætt hefði verið við söluna til Hydro.

Í öllu falli… upp á RHO hótel við Dam eftir tvo bjóra og smárétt á Wildeman og svo bjórflakk þar til kom að kvöldmat á Jansz. Lagði mig eftir matinn í nokkra klukkutíma og kíkti svo á EuroPub og Cafe Belgique og fleiri bari fyrir svefninn.

Á laugardeginum greip ég nýja lest beint upp á RAI og dagskráin hófst með fundi með Árna, Jóni Ívars og Kára frá Sýn með RtSoftware. Heimsótti fullt af fyrirtækjum, svona af gömlum vana, en lítið spennandi. Tveir bjórar „á ströndinni“ en búinn með dagskrána snemma og fór niður í bæ. Kíkti á Temple og De Bekeerde Suster á meðan ég horfði á fótbolta í símanum.

Svindlaði svoa aðeins á reglunni að fara bara á nýja veitingastaði og fór á Savini. Horfði svo á bikarúrslitaleik Breiðabliks og Stjörnunnar, svekkjandi tap í vítakeppni. Fór á Casino sem var ferð til 90 Evra fjár áður en datt aftur í bæinn í nokkra loka bjóra.

Sunnudagurinn fór svo aðallega í að reyna að sjá eitthvað nýtt og spennandi – en varð að mestu fyrir vonbrigðum. Hætti snemma og fór á bjórrölt áður en ég fór á Mr. Porter, verulega flottan veitingastað á 6. hæð (og glæsilegu útsýni) í miðbænum.

Einn bjór í miðbænum og svo upp á hótelið í Hoofdorp, ekki langt frá Schiphol. Einn bjór og einn gin & tónik fyrir svefninn… sem sagt frekar léleg frammistaða.

Heim á hádegi á mánudegi, kominn heim seinni partinn.