Jónatan fær nafnið staðfest – Riga, Tallinn og Stokkhólmur

Riga

Þá var kominn tími á fjölskylduferð til Riga, Guðjón var mættur en við Iðunn, Alexandra og Viktor flugum út að kvöldi 31. júlí, rétt fyrir tíu og vorum lent fyrir fjögur um nóttina.

Við Iðunn áttum ekki pantað herbergi fyrr en á hádegi daginn eftir en hótelið bjargaði okkur ferðarúmi inni hjá Alexöndru og Viktori.

Okkar beið reyndar freyðivín frá Ilze en við lögðum ekki í að opna það um nóttina.

Fyrsti dagur

Þá var komið að því að hitta Jónatan í fyrsta skipti í meira en mánuð. Ilze var að vinna og dagurinn frekar rólegur. Ilze og Elina buðu svo upp á alls kyns góðmeti seinni partinn og svo fórum við á veitingastaðinn, Fazenda Bazar, þar sem Jonni vildi leyfa okkur að smakka bjór sem hann hafði hlakkað til að leyfa okkur að smakka, Valmiermuiža.

Þegar til kom þá var bjórinn ekki í boði á staðnum, en fengum að smakka á Klondaika Tex-Mex staðnum eftir mat. Það kom reyndar í ljós að við Iðunn höfðum einmitt fengið hann fyrr um daginn. Mjög góður, en ekki viss um að ég sé eins forfallinn og Jonni.

Eftir stutt spjall við hollenskan DJ og hljóðmann (Vengaboys) fórum við, til þess að gera snemma, að sofa.

Undirbúningur

Ilze var búin að panta Iðunni í „vinnustofu“ við að undirbúa matinn fyrir skírnina og Elina var með.

Við hin fórum á flakk með Jónatan, röltum í gegnum nálægan garð og niður í gamla bæ.

Þegar þangað var komið vildi Jónatan mat sinn og engar refjar, en við vorum ekki með neinn barnamat með okkur, Alexandra og Viktor settust með Jónatan á Garage (minnir mig) á meðan við Jonni hlupum fram og til baka að reyna að finna mat, fyrst út í buskann í boði Google, svo á apótek sem bauð ekki upp á neitt, svo matvöruverslun sem bauð heldur ekki upp á neitt og fundum svo loks í öðru og stærra apróteki. Jónatan fékk sitt að lokum, við pöntuðum smárétti og röltum til baka.

Þar beið okkar að smakka á sýnishornum og svo bauð Ilze upp á rif með kartöflum. Ieva og mamma hennar voru með okkur.

Skírnardagur

Við fórum út í búð eftir brauði og salti og mættum í loka undirbúning fyrir skírnina frekar snemma, svo upp í kirkjuna fyrir 11:00.

Athöfnin var stutt, sem betur fer, því við skildum ekki orð.

Síðan var haldið inn í garð nálægu safni tileinkað einu virtasta skáldi Letta.

Virkilega vel heppnað, við vorum um 20 í veislunni, Ieva skírnarvottur og Ilze héldu ræður, vinkona þeirra söng nokkur lög og einhver lög voru í almennum samsöng sem flestir gátu tekið undir, einhver leikur tengdur dansi („Ingeborg frænka“) og óska-hnútaband til Jónatans.

Veitingarnar voru frábærar og flestar með lettnesku sniði, kannski fyrir utan lax og silung sem við höfðum mætt með.

Þá var gaman að hitta Juris, pabba Elinu, og spjalla yfir góðum vindli.

Svo var meiri tónlist, Guðjón spilaði nokkur lög á ukulele og við fórum ekki til baka fyrr en langt var liðið á daginn.

Við Iðunn ákváðum að grípa drykk eftir að búið var að skila öllu heim til Ilze, duttum fyrir tilviljun inn á stórskemmtilegan kokteil bar, Cloud Nine, sem var að halda upp á þriggja ára afmælið sitt með ansi skemmtilegri dagskrá.

Um kvöldið fórum við með „börnunum“ á ítalska staðinn Portofino, frábær matur en Jonni var ekki að kunna við viðmótið hjá þjóninum. Við Iðunn fengum okkur trufflu og humar ravioli, hvort tveggja fyrsta flokks.

Eftir matinn kíktum við aftur á barinn Tex-Max Klondaika, Viktor fór „snemma“ heim, en við hin duttum inn á Beer Museum, stórskemmtilegan bjórbar í götunni okkar, þar sem Jonni var auðvitað skyldugur að kaupa bjórinn Trúbadúr Magma.

En komumst loksins heim að sofa, örlítið lúin.

Bogfimi og fótbolta áhorf

Eitthvað riðlaðist dagskráin á sunnudeginum (sem var nú hvort sem er óljós) þegar við fréttum að vinur Ilze væri alvarlega veikur á spítala og hún yrði hjá honum eitthvað fram eftir degi.

Elina varð eftir heima en við hin, þmt. Jónatan, fórum á flakk.

Börnin fengu sér smárétti á Riviera en við Iðunn létum kaffi nægja.

Við Iðunn og Jónatan röltum svo aðeins á undan í áttina að miðbænum, stoppuðum svo í kaffi þannig að þau myndu ná okkur.

Þá settumst við niður í bjór, Alexandra bauð upp á snarl og Jónatan fékk sinn „bjór“ til að hita upp fyrir bogfimina.

Ég náði besta skorinu í bogfiminni, eða minnst vonda, áður en Alexandra og Viktor röltu með Jónatan heim.

Við Iðunn og Jonni settumst á Kiwi barinn að horfa á „Liverpool – Manchester City“ spilaum samfélagsskjöldinn á Englandi.

Alexandra og Viktor komu svo til baka og eftir leik fórum við á Steiku Haoss, fínar steikur, en ekkert meira en það – aðallega eftirminnilegt hvað þjónninn, Jónatan, var stressaður þó honum gengi þokkalega vel.

Aftur á Kiwi barinn að horfa á „Arsenal – Barcelona“, sem tapaðist í lokin, nokkuð sem Iðunn tók óþarflega mikið nærri sér.

Guðjón benti þjóninum á að það mætti alveg misskilja skiltið „All Blacks Stand“ við litlar vinsældir og að lyktin á karlaklósettinu jaðraði við eiturefnaárás, við enn minni vinsældir.

Við ætluðum á vindla Whisky barinn Oak Lounge, en sá reyndist lokaður og enduðum á Cloud Nine þar sem allir (nema ég) voru fyrir sig hrifnir af einhverjum popp-salt-smjör kokteil. Við Iðunn fórum heim eftir einn drykk, Alexandra fljótlega eftir það en Guðjón og Viktor tóku djammið alvarlega, fóru á annan bar niðri í bæ og entust eitthvað fram undir morgun.

Búðarráp

Enn frekar óljóst hvernig dagurinn færi, Eric, vinur þeirra, enn mikið veikur. Einhver þynnka var að hrjá okkur, mismikil, en í réttu hlutfalli við endinguna kvöldið (nóttina) áður.

Við Iðunn og Alexandra fórum í verslunarmiðstöðina Spice þar sem við gerðum bara nokkuð góð kaup.

Við gripum smá snarl á Buberts seinni partinn, þeas. við Iðunn og Jonni, Alexandra kíkti undir lokin, allt í lagi snarl, Iðunn kannski óheppin.

Við buðum svo Ilze í mat á Riviera um kvöldið, frábær matur á mjög góðum stað, en við Iðunn áttum flug daginn eftir þannig að við entumst ekki lengi. Ég dró Iðunni og Viktor í að leita að bar sem sýndi „Huddersfield – Derby“ en fundum ekki (þrátt fyrir allt of langa leit) þannig að við enduðum inni á hóteli þar sem Viktor benti okkur á nokkur „hlaðvörp“ (PodCast) til að kanna.

Tallinn

Við Iðunn áttum flug með AirBaltic til Tallinn í hádeginu og þeir vöruðu okkur við að það væri vissara að mæta 3 tímum fyrir brottför vegna hugsanlegra biðraða.

Þannig að við tókum morgunmatinn snemma, kvöddum Alexöndru og Viktor og drifum okkur upp á flugvöll. Það tók kannski 15 mínútur að tékka inn, skila af okkur töskum og fara í gegnum öryggisleitina.

En okkur leiddist svo sem ekkert og komumst til Tallinn á tilsettum tíma.

Hótelið, Metropol Spa Hotel, var mjög flott, aðgangur að heitum pottum og fjórum tegundum af gufu.

Það var skilyrði að vera í sundfötum þannig að við drifum okkur í nálæga verslunarmiðstöð, keyptum sundföt og eitthvað meira áður en við komum okkur fyrir.

Reyndar datt ég óþægilega í einni gufunni en lifði það svo sem (augljóslega) af.

Við áttum svo borð á Olde Hansa, hafði smá áhyggjur af að Iðunn myndi ekki kunna að meta matinn.

En öðru nær, bæði var maturinn mjög góður, hentaði henni kannski betur en maturinn sem ég fékk þegar ég mætti með Postulunum fyrir tveimur árum – og hvort sem er stemmingin og umhverfið eftirminnilegt. Meira að segja undarlegur bjórinn smakkaðist vel og passaði vel við tilefnið.

Við kíktum á einn bar á Vana torgi fyrir svefninn en eitthvað lúin eftir flakkið og að vakna snemma.

Dagur í Tallinn

Fínn dagur í Tallinn, frábær morgunmatur, þurftum að skipta sundbol sem hafði reynst gallaður en röltum svo niður í bæ, gripum bjór og Iðunn fann snyrtistofu fyrir augabrúnir, en fékk ekki tíma í klippingu.

Ég fór í nudd á meðan, þurfti að bíða smá stund og þar sem „yfirhalningin“ gekk hratt hjá Iðunni fór hún að leita að bar sem ég hafði stungið upp á. En henni tókst að villast all hressilega, fór um hálfa borgina og var komin nokkuð langt frá miðborginni og eitthvað lengra en hótelið. Ég fann hana á endanum og við fórum aftur niður í bæ, fyrst á Ill Draakon, stórskemmtilegur bar í kastala á aðaltorginu í gamla bænum, sérstakur bjór, pylsur og gúrkur og fussandi og sveiandi afgreiðslukonur í stíl. Þar næst á Beer House í næsta bjór áður en við röltum upp á hótel, reyndar með viðkomu á Scotland Yard barnum, sem tekur þemað alvarlega, áður en við kíktum stutt í heitan pott og gufu á hótelinu.

Um kvöldið áttum við borð á Tabula Rasa á St. Petersburg hótelinu, Iðunn ekki heppin með mat og minn svo sem ekkert sérstakur. En bæði umhverfi og þjónusta var svo sem fyrsta flokks.

Það er líka Oak Lounge í Tallinn og við fórum þangað í Whisky og vindil og sátum þar eitthvað þar til tími var kominn á að segja þetta gott.

Ferja (skóverslun)

Skórnir mínir voru ónýtir, ég fann skóbúð sem selur einu skóna sem ég virðist geta notað, þannig að við tókum leigubíl örlítið út fyrir miðbæinn í svakalega verslunarmiðstöð, fundum skóbúðina og verulega gott verð á skóm, þannig að ég keypti tvö pör. Enda var afgreiðslustúlkan svo vingjarnleg að selja mér síðasta parið sem annar hafði pantað og borgað fyrir, hún fann sams konar par í annarri búð í Tallinn og hún ætlaði einfaldlega að sækja það! Frábær þjónusta. Það kom í ljós að hin búðin var reyndar í miðbæ Tallinn, þannig að við hefðum ekki þurft að fara svona langt..

En bjór á hótelinu, svo í ferjuna, alltaf sérstök stemming.

Við komumst að því að þó við hefðum pantað far frá Tallinn til Stokkhólms þá lá leiðin fyrst til Helsinki og skiltin bentu eingöngu á Helsinki… frekar löng og leiðinlegt bið í biðsal og fulla kerlingin sem var að áreita krakkana fyrir framan okkur var ekki til að gera biðina skemmtilegri.

En þetta hafðist, frekar þröngt, en fín aðstaða.

Það var svo sem ekki í boði að fara í land í Helsinki en höfum svona tæknilega séð komið þangað.

Við fengum okkur snarl á grillinu og svo í smökkunarmatseðil á No Name með „pöruðum“ vínum – frábær matur og eftir smá rölt um skipið, þar sem ég tapaði 20 Evrum í 21 gripum við lokadrykk á Lounge bar, þar sem Iðunn kolféll fyrir Ardbeg Whisky og ég fékk frábært finnskt gin, tengt bláberjum, Arctic Blue Gin.

Stokkhólmur

Ferjan lenti í Stokkhólmi um tíuleytið og eftir að Iðunn hafði ákveðið að taka áhættuna af að smygla hálfri Whisky flösku, með hjartsláttinn í 50% yfirkeyrslu – og aðeins til að komast að því að það var engin leit og öllum í rauninni sama – þá mættum við upp á hótel, flott hótel og vel staðsett, frábært rúm… en baðherbergið frekar undarlegt, mjög þröngt, vaskurinn svona einn fjórði af venjulegum vaski og svo blikkandi ljós við gólfið, sem hefði verið fullkomlega gagnslaust í besta falli, en var verulega pirrandi þegar það var að reyna að skynja hreyfingar – og gekk ekkert sérstaklega vel.

Við fórum niður á Gamla Stan, komumst að því að reykingafólk þarf að trufla ókunnuga 10 metra frá veitingahúsum og venjan er að henda stubbum á götuna, enda engir öskubakkar.

Grenjandi rigning, eitthvað var ég nískur á að kaupa regnhlíf og við fundum að lokum staðinn S:ta Clara þar sem við fengum okkur snitsel og bjór, Iðunn hafði séð mjög freistandi snitsel á öðrum stað og hugurinn kominn þangað.

Upp á hótel, náðum aðeins að sofna og hittum svo Eygló & Stefán í pöbbarölti og ítölskum skyndibita á Vapiano. Byrjuðum á uppáhaldsstaðnum þeirra, Omnipollos, svo upp á næstu hæð með flottu útisýni, þaðan á uppáhaldsbar Eyglóar og upp á bar á 25. hæð, Himlen (held ég), með frábært útsýni yfir borgina. Kom aðeins á óvart hversu mikið var af svörtum þökum, en Stefán skýrði (daginn eftir) að þetta væri mun hagkvæmara til að halda hita.

Þaðan niður á Gamla Stan, fyrst Whisky barinn Ardbeg Embassy – enda Iðunn komin í aðdáenda klúbb Ardbeg – svo undarlegan lítinn bar, Sjätte Tunnan sem var með þennan risakjallara, mun stærri en barinn sjálfur. Eins og Stefán lýsti þessu, ef það kviknar í, þá er bara að panta besta Whisky á staðnum og sætta sig við orðinn hlut.

En ég var eitthvað lélegur og lúinn og við vorum komin heim um eitt leytið.

Laugardagur í Stokkhólmi

Frábær morgunmatur á hótelinu og svo aðeins á rölt, sátum yfir góðum hluta af „West Ham – Manchester City“ áður en við hittum Rikka, sem var í stúdíó vinnu í Stokkhólmi. Eftir einn bjór við Hornsgatan var farið á Abba safnið, ekki minn fyrsti valkostur, en alveg til í að kíkja. Þetta tók hins vegar óratíma og við rétt náðum einum bjór eftir safnið áður en við þurftum að drífa okkur upp á hótel að skipta um föt og fara að hitta Árna og Maríu.

Eitthvað voru undarlegar og smásmugulegar reglugerðirnar farnar að síga í mig en að mörgu leyti heillandi borg og við þurfum að koma aftur og skoða betur.

En hittum svo Árna og Maríu á mjög góðum veitingastað, nokkurs konar hverfisveitingastaður, Tranan – besta nautasteikin í ferðinni og virkilega gaman að hitta þau. Við gripum svo nokkra bjóra á nálægum bar áður en við lögðum af stað í áttina að hótelinu. Einn kokteill og annar bjór áður en við fórum að sofa, en létum þetta gott heita um tvö..

Heim

Enn einn alvöru morgunmaturinn á hótelinu, tveir bjórar á sitt hvorum barnum og svo upp á flugvöll.

Það tók sinn tíma að komast inn og við fórum að leita að bar til að horfa á „Newcastle – Arsenal“. Írski barinn sem okkur hafði verið bent á og stærði sig af að vera besti íþróttabarinn var með frjálsíþróttamót á öllum skjám. Eitthvað leist okkur ekki á matseðilinn og ákváðum að fara annað. Við sáum að leikurinn var sýndur úti í horni á einhvers konar smárétta stað með þokkalegum bjór og frekar vondum mat.

En flugið heim óvenju þægilegt og stytti stundir að kaupa WiFi og fylgjast með gangi máli í enska og íslenska boltanum.

Viktor sótti okkur til Keflavíkur og – alltaf gott að koma heim – en óvenju vel þegið í þetta sinn, þrátt fyrir frábæra ferð.

Pollamót

Sú hugmynd kom upp í vor hjá fótboltahópnum, Postulunum, að senda lið á Pollamót Þórs á Akureyri. Við náðum reyndar ekki fullri mætingu og Sævar hafði verið með öðru liði, Innri fegurð, síðustu ár.

Það varð úr að liðin voru sameinuð í Postullega fegurð, þó í raun hafi Sævar og Einar verið einu mennirnir frá Innri fegurð. Einn félagi Matta frá fyrri árum úr utandeildinni bættist í hópinn, Gummi, en við ákváðum að láta þar við sitja. Lalli datt út rétt fyrir mót, Alli náði ekki að losa sig og Maggi var bókaður í veiði (eins og það sé einhver afsökun).

Fyrri mótsdagur

Við Iðunn, sem mætti sem stuðningsmaður, vöknuðum tímanlega og Viktor skutlaði okkur í flug kl. 7:10 á föstudeginum, 5. júlí.

Vorum svo mætt upp á Hótel Eddu upp úr átta, fengum okkur ágætan en allt of dýran morgunmat á staðnum og þurftum svo aðeins að bíða eftir herberginu.

Það kom í ljós að ég hafði pantað eins manns herbergi án baðherbergis. En það bjargaðist fljótt, þjónustan til fyrirmyndar og við fengum fína uppfærslu í alvöru herbergi á allt-í-lagi verði.

Matti sótti okkur upp á hótel og fyrst á dagskrá var liðsfundur kl. 11:00 uppi í Hamri, félagsheimili Þórs.

Fyrsti leikur var 12:00 inni í Boganum gegn Bjartar vonir vakna. Sævar skoraði fljótlega eftir að markmaður þeirra missti boltann. Svo komu þrjú mörk frá þeim, tvö ódýr en eitt af dýrari gerðinni. Sævar náði í – og skoraði úr – viti, en við náðum ekki að jafna og töpuðum 2-3.

Þá var tími á smá bjór og svo var næsti leikur utanhúss gegn Grímsey. Þeir skoruðu ódýrt mark snemma en Sævar jafnaði eftir að sækja og skora úr víti. Eitthvað af hálf-færum var það sem eftir lifði leiks í báðar áttir en leiknum lauk með jafntefli, 1-1.

Þá var komið að meiri bjór, kannski voru einhverjir okkar full duglegir. Síðasti leikur dagsins var innanhúss, gegn Ungmennafélaginu Óþokka. Sævar þurfti að fara í hálfleik, eftir að hafa skorað eitt mark. Á endanum töpuðum óþarflega stórt 2-7, Gummi með seinna markið eftir aðstoð Tomma og Einars og smá klafs. En allt of mikið af allt of ódýrum mörkum.

Kannski var skemmtilegasta augnablik helgarinnar þegar annar keppandi fékk staðfest hjá mér á barnum að ég væri tengdur Fræbbblunum og næst þegar ég kom á barinn var Bjór kominn á fullt og fín stemming í liðinu – skal játa að ég fór aðeins hjá mér! En veit ekki enn hvaða lið þetta var…

Við Iðunn náðum aðeins að slaka á uppi á hóteli, en fór um svo með hluta hópsins á Greifann, maturinn í góðu lagi og stemmingin mjög fín.

Þaðan yfir á Götubarinn þar sem við sátum eitthvað fram eftir, létum okkur hafa það að rölta upp (bókstaflega) á hótel.

Seinni mótsdagur

Við þurftum að taka daginn snemma og mæta KR hálf tíu um morguninn, tímasetningin í sjálfu sér næg afsökun fyrir slakri frammistöðu. Sævar kom okkur yfir snemma leiks en þeir jöfnuðu rétt fyrir hálfleik.

Seinni hálfleikurinn var engan veginn nógu góður, allt of mikið af ódýrum mörkum og við enduðum á að tapa 1-5, Ívar náði tveimur sem ég hefði nú átt að geta stoppað, svona á góðum degi, fyrir nokkuð löngu…

Það var svo smá hringl með stað og stund fyrir lokaleikinn við Huginn Fellum. Þetta var leikur neðstu liðanna í hvorum riðli, keppni um svokallaðan forsetabikar, sem er ekki til og ég veit ekki hvers vegna leikurinn er kallaður það!

Sá leikur gekk mun betur, Gummi skoraði fínt mark beint úr aukaspyrnu og þrátt fyrir að þeir hafi fengið eitt dauðafæri og átt einhverja möguleika þá áttum við mun fleiri og hefðum átt að skora fleiri, á góðum degi hefði eitthvað dottið inn frá mér, Sævari, Matta, Tomma, Einari, Pétri og/eða Dodda.

Eftir leikinn við sátum í góðum félagsskap fram eftir degi, með „stuðningsmönnunum“ Iðunni, Elvu, Önnu Karen og fleirum úr fjölskyldu Sævars. Við Iðunn drifum okkur upp á hótel seinni partinn, Iðunn lagði sig en ég lagði ekki í að fara að sofa og fór niður í bæ, einfaldur hamborgari og góður bjór til að halda mér gangandi.

Ég hélt að það væri verðlaunaafhending með tilheyrandi stemmingu klukkan 19:00, búinn að fá nóg af leigubílum og ákvað að rölta þetta, enda nýbúinn að fá mér hamborgara og bjór til að halda mér „gangandi“. Það tók talsvert meiri tíma en ég hafði gert mér grein fyrir og þegar þangað var komið greip ég í tómt, bókstaflega allir farnir. Reyndar greip ég ekki alveg í tómt, ég fann handklæði sem ég hafði gleymt!

Þá aftur upp á hótel og nú var Iðunn vöknuð og við klár í kvöldmat. Það gekk eitthvað illa að finna hvar hver var, þannig að við fórum og fengum fínustu steik á T Bone og ekki spillti fín þjónusta.

Við ákváðum að kíkja upp í Hamar á verðlaunaafhendinguna, væntanlega hafa leigubílstjórar bæjarins grátið þegar við fórum heim. Þar hélt bjórdrykkja áfram í góðum hóp og jafnvel Hendricks Gin með tilheyrandi. Pallaballið var að byrjaði svo eftir verðlaun en við Iðunn létum okkur hverfa fljótlega. Eins og ég kann vel við Palla, þá eigum við ekki mörg sameiginleg uppáhaldslög!

Við tókum aftur stefnuna á Götubarinn en Iðunn varalveg orðin gjörsamlega bensínlaus. Við hittum Óla Þ. Harðar og náðum smá spjalli en Iðunn var svo búinn á því að ég náði ekki að klára fyrsta bjór – og var nægilega þreyttur sjálfur til að nenna ekki að hanga einn eftir.

Heim

Við sváfum út á sunnudeginum, fengum okkur samloku í morgunmat á hótelinu um hádegið, byrjuðum reyndar að kíkja á Café Laut en leist eiginlega hvorki á verðlagið né vöru úrvalið.

Matti var einn á bíl og við fengum far í bæinn hjá honum.

Við stoppuðum nokkrum sinnum stutt, í Varmahlíð, Staðaskála og Borgarnesi og ferðin í bæinn gekk vel í góðum félagsskap.

London, maí 2019

Sunnudagur út

Fórum til London hálftíu um morguninn, gekk svo sem allt í lagi, en rútan á leiðinni frá Luton lenti í árekstri – bílstjórinn var lítið að hafa fyrir því að láta vita hvað var í gangi og eftir tæplega hálftíma bið gáfumst við upp og tókum leigubíl.

Tókum svo smá rölt í nágrenni hótelsins, en kannski aðeins of langt niður að Thames, lögðum okkur aðeins, til að ná smá svefni.

Fórum svo niður í bæ að hitta Viktor á San Carlo á Regent Street, með stuttu stoppi á All Bar One í Gin og Tónik.

En frábært að hitta Viktor eftir nokkra mánuði, kvöldið leið hratt yfir frábærum mat á stór skemmtilegum stað með topp þjónustu. Og ódýrara en matur á einföldum veitingastað í Reykjavík. Tókum samt forrétti, aðalrétti, eftirrétti, tvær vínflöskur og skot!

Smá pöbbarölt, hittum trommara á Leicester Square, reyndum að finna bar sem mátti reykja inni eða í skjóli, en þeir sem við fundum voru ansi troðnir.

Vorum sem sagt frekar þreytt, langaði svo í eitthvað þegar við vorum komin inn á hótel, en allt lokað. Whisky úr smáflöskum úr fríhöfninni bjargaði því sem bjargað varð.

Mánudagur, heim

Reyndum að sofa út, fengum merkilega góðan skyndi morgunmat, frítt vegna þess að eldhúsið var lokað vegna framkvæmda.

Fórum svo niður í bæ til Viktors, setrum töskurnar í geymslu hjá honum.

Svo smá búðarráp, Desigual, SportsDirect, Marks og Spencer og svo yfir í Covent Garden að finna bar sem sýndi Aston Villa – Derby County. Það hafðist að lokum, hittum ma. harðan Derby aðdáanda.. leikurinn endaði ekki vel.

Viktor fór með félögunum á flakk og við fórum á Pix, spænskan tapas stað sem Maggi hafði mælt með… mjög fínn, ekki kannski sami klassi og Dehesa, en mjög góður matur og alls ekki dýr.

Smá verslunarráp, duttum svo inn á bar í Soho, The Yard, sátum þar lengi í úti/inni garði og reyktum og drukkum.

Þaðan í nudd, til að drepa smá tíma enda orðin lúin, en frekar skrýtið nudd, stúlkurnar hlógu og hlógu að okkur.

Þaðan yfir á Elysse, sem við fórum á með Jóhönnu & Jóni fyrir nokkrum árum, mjög skemmtilegur staður, svona hálfpartinn úti (þeirra útgáfa af reykingasvæðinu á Ölstofunni), fínasti matur, eiginlega frábær T-Bone steik.

Svo prófuðum við ávaxtapípur og bjór. Og eftir matinn komu Viktor og félagar.

Við sátum þarna allt of lengi, en fórum svo til Viktors um hálf tvö.

Tókum svo Uber til Luton en komumst að því að betri stofan opnaði ekki fyrr en fjögur.

Við náðum aðeins að slaka á, en lítið sofa og nánast ekkert í flugvélinni.

Iðunn beint á námskeið en ég fór og lagði mig aðeins.

Anna & Martin í heimsókn

Við Iðunn fórum með Halla & Steinunni til Edinborgar fyrir jólin, að hluta til svona hefðbundin jólahelgarferð, en líka til að sjá Martin Stephenson á hljómleikum… með The Daintees að halda upp á 30 ára afmæli plötunnar Gladsome Homour & Blue. Hljómleikarnir stóðu undir væntingum (sem voru þó nokkuð miklar) og vel það, á lista yfir skemmtilegustu hljómleika sem við höfum farið á… hef svo sem sagt frá þessu áður.

En eftir hljómleikana kom upp sú hugmynd að hann kæmi og spilaði á Íslandi. Við sögðum reyndar að við hefðum kannað þessa hugmynd, en það væru nú sennilega ekki nema 30 manns sem myndu mæta. Hann sagðist strax vera til í að spila fyrir 30 manns og vildi helst fara hringinn í kringum landið.

Við höfðum svo samband eftir jólin og fundum út að sennilega væri best að hann kæmi einn og héldi eina hljómleika og við myndum sjá til hvernig gengi, mögulega væri fullt af leyndum aðdáendum og það mætti hugsa fyrir að fá The Daintees og jafnvel fara víðar en til Reykjavíkur. Dillon varð fyrir valinu og – fyrir smá tilviljun – á sumardaginn fyrsta. Og við ákváðum að Anna konan hans myndi koma með, hún syngur stundum með honum og sér gjarnan um að selja diska.

Þau komu seinni partinn á miðvikudag og við fórum með þeim í kvöldmat eftir að þau höfðu komið sér fyrir á hótelinu. En auðvitað fyrst á Pönksafnið, sem þeim fannst (að sjálfsögðu) frábært fyrirbæri. Fyrir tilviljun var verið að spila Bjór þegar við gengum „í hlað“.

Verulega góð kvöldstund á Essensia en létum gott heita eftir matinn.

Þau voru mjög spennt fyrir að skoða Ísland, okkur þótti kannski ekki nægilegur tími til að fara Gullna hringinn eða eitthvað enn lengra, en Bláa lónið varð fyrir valinu. Áttaði mig á að ég hafði ekki komið þangað í meira en tíu ár, einmitt þegar The Stranglers fóru heim eftir hljómleikana á Nasa.

Eftir Bláa lónið ákváðum við að borða snemma og eitthvað „létt“, Reykjavík Fish varð fyrir valinu og ekki urðu þau fyrir vonbrigðum þar.

Ég hélt reyndar að hann hefði gleymt gítarnum, en í ljós kom að þessi úrvals gítar var samanbrotinn í lítilli handtösku / bakpoka.

En það var einstaklega skemmtileg upplifun að vera með þeim þessa daga, Martin stútfullur af sögum og reynslu og Anna hafði ekki síður frá mörgu að segja. Það var líka augljóst að hann leit ekki á sig sem einhverja stjörnu, heldur „ferðamann“ sem var að koma að kynnast nýjum stað, hitta fólk og upplifa eitthvað nýtt. Þau voru stöðugt að láta vita hversu vel þau kunnu að meta að vera boðið og hvað þeim fannst mikils virði að við skyldum fara með þeim á þessa staði.

PS. já, hljómleikarnir voru frábærir, skemmtilegur söngvari og sögumaður og ekki síðri gítarleikari… við vonuðumst kannski eftir eitthvað betri mætingu, en þeir sem mættu voru að koma að hlusta.. enda í góðum höndum hjá Tiago og hans fólki á Dillon.

 

 

Kaupmannahafnarferð

Við fórum til Kaupmannahafnar fyrstu helgina í mars… föstudagurinn byrjaði reyndar hér heima, sækja Bjór! og detta í viðtal á Harmageddon.

Föstudagurinn

Flugið var á þægilegum tíma, upp úr hádegi og við fengum fínan mat í Saga Lounge fyrir flug.

Bryndís og Michael tóku á móti okkur á flugvellinum og fóru með okkur heim í bjór (Grimbergen og Bjór! sem við höfðum dröslað með okkur) og þrjár Whisky tegundir. Þau gáfu mér þessar fínu gjafir, danskt gin og meðfylgjandi tónik og bókina Homo Deus eftir Yuval Noah Harari (A Brief History of Tomorrow).

Hlaðin gjöfum og farangri tókum við leigubíl upp á hótel, CitizenM, sem við ætluðum aldrei að finna… fórum tvisvar fram hjá anddyrinu, Iðunn myndaði meira að segja, „Dagmar house“ fyrir Dagmar, en það var ekkert augljóst að þetta væri inngangur á hótel, enda þurfti að fara upp á sjöunda hæð til að finna móttöku.

Við fórum svo tvö á ítalska veitingastaðinn Trattoria SUD. Létum forrétt og pasta / gnocchi nægja, Iðunn fékk þennan frábæra krækling, hefur ekki fengið svona góðan krækling síðan hún smakkði fyrst fyrir ansi mörgum árum. Pastað fínt en gnocchi svona og svona. Eitthvað klæjaði okkur (amk. mig) í að spila póker þannig að við fórum á Radisson Casino, gekk alveg þokkalega, keyptum okkur inn fyrir 1.500 danskar krónur og fórum út með ríflega 4.100.

Hótel barinn er opinn alla nóttina, og býður upp á nokkuð skemmtilegan Mikkeller bjór.. spjölluðum nokkuð lengi við unga pólska stúlku og fórum frekar seint að sofa.

Laugardagurinn

Morgunmaturinn var tekinn á kaffistað á móti hótelinu, croissant með skink og osti var svo sem allt í lagi en kaffið nánast ódrekkandi. Þannig að það var bara að fara á næsta kaffihús, fengum mun betra kaffi á Espresso House.

Svo var komið að Tottenham-Arsenal, fórum á Old Irish Pub og Bryndís & Michael komu fljótlega. Óneitanlega smá dramatík í leiknum og við hefðum verið sáttari með Arsenal sigur, nokkur mistök dómara, sem hölluðu nú í lykilatriðum á Arsenal… en jafntefli kannski ekki ósanngjarnt.

Svo var eitthvert Micro Brewery við hliðina, Vestebro Bryghus (held ég), amk. fengum við fínasta bjór.

Þaðan fórum við upp á hótel á barinn, gin og tónik og kannski bjór.

Við áttum svo borð á indverska Guru í næstu hliðargötu við hótelið.

Frábær matur og alltaf gaman að fara með þeim út að borða, Iðunni fannst svo gaman að hún hellti helling af rauðvíni yfir mig og Michael!

Þetta nægði auðvitað ekki þannig að við fórum á Taphouse að hitta Mörtu. Þar hittum við líka Ingimar (sem ég hafði kynnst við Fáfnisvinnu í gamla daga) og Maríu, vinkonu Mörtu. Og svo kom Sóley Mist þegar leið á kvöldið (ja, kannski frekar nóttina). Og jú, það var eitthvað af fólki þar fyrir utan, en ég er búinn að gleyma hverjir þar voru á ferð.

Það nægði svo sem ekki, þannig að við fengum okkur einn bjór í viðbót á hótelbarnum. Kannski ekkert rosalega góð hugmynd. Ja, jú, okkur langaði.

Sunnudagur

Vöknuðum seint og vorum eiginlega frekar lúinn.. svona svolítið aum og þreytt án þess að vera beinlínis í þynnku.

Kaffi og Croissant á Espresso House. Smá barnafataverslunarferð. Kaffi á Café Norden. Svo hringdi Barði og var mættur upp á hótel.

Hann hafði hjólað, hlaðinn gjöfum, kort og með málverk-plús handa mér og einhvers konar blóm fyrir Iðunni, kann ekki almennilega að lýsa.

Við fikruðum okkur á bar í miðbænum, Palæ bar, og byrjuðum á Carlsberg 1883 – og svo prófuðum við auðvitað nokkra til viðbótar. Tina hitti á okkur þarna en svo fórum við yfir á Almanak veitingastaðinn, reyndar með viðkomu á nýrri brú í bænum.

Við buðum Barða og Tinu í matinn tilefni af tilvonandi sextugsafmæli Barða, ostrur og freyðivín í forrétt, þau fengu sér þorsk í aðalrétt, við Iðunn pasta og aðalrétt.

En… við vorum sem sagt frekar lúin og skröltum heim á hótel um tíu leytið og steinsofnuðum.

Og ómetanlegt að hitta Barða og Tinu.

Mánudagur

Við vorum sem sagt lúin og sváfum í 12 tíma, tékkuðum út, morgunmatur á Espresso House, settum verkið hans Barða í póst og yfir á Hvids Vinstue að hitta Disu og Ivan.

Skemmtilegt að ná loksins að hitta á þau og sérstaklega gaman hvað Iðunni og Ivan kom vel saman, ég átti aftur nokkuð erfitt með að skilja hann. Við fórum reyndar líka á Skindbuksen, sem er eiginlega í sama húsi.

Við höfðum hugsað okkur að kíkja aðeins í búðirn en vorum allt í einu svöng og gripum pasta á Mama Rosa á Strikinu, allt í lagi, en ekki meira en það.

Það var farið að styttast í flug, þannig að við fórum upp á hótel, meira kaffi á Espresso House, svo út á flugvöll. Lítill bjór og svo út á flugvöll. Við höfðum átt von á ná að hitta á Unnstein, sem var á leiðinni út, en fundum hvergi og það kom seinna í ljós að hann hafði frestað ferðinni um viku. En, þetta gekk vel, og ekki verra að sjá Bjór! í fríhöfninni á 0 krónur kippuna (reyndar 1.900 þegar á reyndi). En við vorum komin heim fyrir miðnætti og náðum einum bjór með Alexöndru.

Hátíðarrútínur

Einhvern veginn finnst mér sífellt algengara að vinir og kunningjar „flýi land“ yfir jól og áramót. Mér hefur fundist áhugavert að fara í betra veður yfir háveturinn, til dæmis í janúar eða febrúar – en ég tími engan veginn að missa af jólum og áramótum – og er ég þó ekkert „jólabarn“ eins og gjarnan er talað um – ég gef ekkert mikið fyrir skreytingar, jólalögin heilla mig ekki.

Ég hef aldrei upplifað þetta sem „jólastress“, jú, stundum var mikið að gera, sérstaklega þegar börnin voru lítil og í vinnunni jafnvel gangsetningar á kerfum á sama tíma – og jafnvel Iðunn í skóla. Kannski er minnið bara svona dapurt, en ég man sem sagt ekki eftir þessu sem miklu stressi, amk. ekkert sérstaklega leiðinlegur eða erfiður tími, þó verkefnin hafi verið mörg, tíminn lítill og mis erfitt að ráða við útgjöldin.

Hátíðarrútínurnar hafa nokkuð slípast til og breyst með tímanum.

Fyrsta mál á dagskrá er jólamatur Sambindisins, gamalla skólafélaga minna úr Kópavoginum.

Svo hádegisjólamorgunmatur á einhverjum veitingastaðnum á sunnudegi með „mínum“ hluta fjölskyldunnar. Stundum er farið upp í kirkjugarð á eftir.

Þá hefur hópur vina, aðallega gamlir vinir Iðunnar og svo Halli og Steinunn, hist í jólakvöldmat, ‘julefrokost’ en gjarnan eldað rétti frá ólíkum heimshornum – núna þurfti að færa þetta yfir í janúar vegna þéttrar dagskrár.

Síðan er lítið þar til kemur að Þorláksmessu, þá er skötu- / saltfiskveisla á Sægreifanum með Helga & Þóru og fjölskyldu og vinum. Gjarnan farið á bar á eftir í Martini Espresso og svo förum við Iðunn til Öggu systur minnar í smá jólasnafs og gjafaskipti.

Aðfangadagur snýst um að fá jólagraut, elda kalkún og njóta matar og þess að vera með fjölskyldunni… jólagjafir opnaðar í rólegheitunum og kannski spil á eftir.

Á jóladag skiptumst við bræðurnir á að bjóða „mínum“ hluta fjölskyldunnar heim, þar er hangikjöt í aðalhlutverki og svo ‘actionary’ með stórfjölskyldunni, jafnvel einhver spil þegar líður á kvöldið.

Annar í jólum er svo frátekin fyrir boð hjá Iðunnarhluta fjölskyldunnar, á sínum tíma í Austurbrún en núna í Mánatúni – Helgi & Þóra sjá orðið um eldamennsku.

Milli jóla og nýárs eru svo árleg mót. Fyrst er skákmót, Jólamót Jonna, þar sem fjölskyldan og nokkrir gamlir skákvinir mæta í hraðskákmót. Jonni vinnur oftast, en ekki alltaf. Daginn fyrir gamlársdag er svo yfirleitt komið að bridge, Áramót Iðunnar, þar sem spilað er á 3-4 borðum í rólegheitunum og nartað í veitingar.

Á gamlársdag fór fjölskyldan til Magnúsar & Sylvíu í Austurbrún á meðan þau voru þar, síðan fórum við til Sylvíu í Mánatúnið en núna síðast var ákveðið að vera hér hjá okkur í Kaldaselinu, enda kunnum við lítið sem ekkert á eldhúsið í Mánatúninu. Síðustu árin hafa Ása og Sæmi verið með okkur og kvöldin hafa verið einstaklega skemmtilegt fram eftir nóttu.

Nýársdagur er svo rólegur, tökum því rólega fram eftir degi og fáum okkur svínabóg þegar líður á kvöldið. Hér áður fyrr fórum við gjarnan í bíó en það hefur eitthvað vikið fyrir því að hanga heima.

Og fyrstu verkefni nýs árs er gjarnan uppskeruhátíð fótboltahópsins Postula fyrsta laugardaginn á nýju ári og kvöldið fyrir er oftar en ekki spilaður póker.

Þannig að, nei, mér finnst ekki koma til greina að sleppa þessu, en frí í sólinni yfir háveturinn hljómar alltaf meira og meira freistandi.

Jóla- og áramótakveðjur